Angst en zijn onmisbaarheid

Ik las over een onderzoek.
Een shockerend onderzoek.
Ik moest er even over nadenken.
Het werd daardoor logischer.
Maar toch bleef het shockerend.

Het was een onderzoek van Gerd Gigerenzer.
Ik las erover in de proloog van het boek ‘The Science of Fear’ van Daniel Gardner.
Gigerenzer rekende uit dat 9/11 maar liefst 1595 meer slachtoffers kende dan de mensen die die dag door vreselijke gebeurtenissen om het leven gekomen waren. Hij kwam hierachter door de verkeersgegevens van de jaren na 9/11 te vergelijken met de jaren daarvoor. Een jaar lang lieten de Amerikaanse burgers het vliegverkeer massaal links liggen. In plaats daarvan pakten ze de auto.

Een keuze met enorme gevolgen.
met enorm dramatische gevolgen.
Voor 1595 mensen.
En hun geliefden.

1595 extra slachtoffers naast de circa 3000 slachtoffers van 9/11.
1595 extra slachtoffers als een direct gevolg van de overgang van vliegtuig naar auto.
1595 extra slachtoffers, terwijl ons logisch redeneervermogen én de onderzoeken berekenen dat de kans om om te komen in een vliegramp ondanks dit soort vreselijke gebeurtenissen kleiner is dan een dodelijk ongeval in het verkeer.

1595 extra slachtoffers…
als direct gevolg van angst
én als direct gevolg van het blindelings handelen naar die angst.

Angst.
Het is een fascinerende emotie.
Het is een emotie met gevolgen.
Grote gevolgen.
Een emotie waar ik soms vreselijk bang van word.

En tegelijkertijd kan ik niet zonder.
Ik niet. En de rest van de mensheid ook niet.
Wat zouden wij zijn zonder angst?

Er wordt beweerd dat wij zonder angst hopeloos verloren zouden zijn.
Zonder angst zou ons soort wellicht niet eens meer bestaan.
Angst is onmisbaar.
Het maakt ons alert.
Het zorgt ervoor dat wij overleven.
Angst is een natuurlijke reactie van onze hersenen en ons lichaam als er gevaar dreigt.
Het zorgt ervoor dat ons adrenalineniveau omhoogschiet.
Het zorgt ervoor dat wij ons klaarmaken om te vechten of te vluchten.

Angst zorgt ervoor dat het oudste deel van onze hersenen krachtig de leiding neemt en zo ons jonge weloverwogen, rationele deel genadeloos passeert.
Een levensreddende actie van dit oeroude hersendeel.
…als we oog in oog zouden staan met een tijger,
een wolf.
of een beer.

Maar we versloegen in de loop van onze geschiedenis vele tijgers.
Wolven verdwenen uit ons straatbeeld.
Alleen de beren bleven over.
Gevaarlijke beren.
Maar de beren van toen voldeden niet meer.
We transformeerden ze tot nieuwe beren.
Nieuwe beren op onze weg.

Beren als:
angst om iets fout te doen.
angst om afgewezen te worden.
angst om succesvol te zijn.
angst om niet geliefd te zijn.
angst om…
angst voor…

Levensbedreigende angsten?
Of
Angst voor onze angsten?

Ach.
Beide misschien.
Maar dat maakt ons miljoenen jaar oude hersendeel niets uit.
Angst is angst voor dit oeroude brein.
Hij is niet zo kieskeurig daarin!


Meer ontdekken over dit onderwerp. Ray Staring vertelde erover tijdens een webinar.
Klik hier om een gedeelte te beluisteren of om je op te geven om bij het volgende webinar aanwezig te zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *