Er bestaan verschrikkelijk veel emoties.
En er bestaan evenveel manieren om daarmee om te gaan.
Ik ga vijf manieren van omgaan met emoties beschrijven.
Die beschrijvingen zijn ontzettend overdreven.
De kans is groot dat je je in geen enkele helemaal herkent.
Dat geeft helemaal niet.
De kans is ook groot dat je in de omschrijvingen iemand uit je omgeving herkent.
Zo gaat dat vaak.
Daar gaan we.
Je voelt een emotie ergens in je lijf.
In je buik, hoofd, hart, of ergens anders.
Laten we je emotie eens naar buiten halen.
Stel je nu eens voor dat dit je emotie is.
Natuurlijk weet ik wel dat jouw emotie er waarschijnlijk niet uitziet als een legobouwwerkje.
Maar laten we gewoon even doen alsof dat wel zo is.
Het maakt het voor mij in ieder geval een stuk gemakkelijker om het te verbeelden.
Hieronder volgen vijf (zeer overdreven) beschrijvingen en verbeeldingen om met je emoties om te gaan.
Manier 1: Plotseling overvallen door emoties
‘Wat gebeurt mij nu weer.
Loop ik daar nietsvermoedend te wandelen, botst er iets tegen mij aan.
Ik had het echt niet zien aankomen.
Oh, wat komt dat ontzettend slecht uit, zeg.
Waarom overkomt mij dit uitgerekend nu.
Het ging net zo lekker.
Het is echt verschrikkelijk dat dit nu net mij weer overkomt.
Ik kan hier gewoon niet omheen.
Ik moet ermee leren leven.’
Manier 2. Ontkennen
‘Emoties? Waar dan?
Nee, daar heb ik persoonlijk geen last van.
Wat bedoel je precies?
Van slag, ik?
Hoe kom je daarbij?
Ik ben helemaal niet van slag.
Zie jij dan een reden waarom ik van slag zou zijn?
Ik zie helemaal niets waarom ik van slag zou zijn?
Ik zit gewoon rustig te zitten.
Ik begrijp echt niet wat je bedoelt’
Manier 3: Emoties vasthouden
Hoe het met me gaat?
Goed dat je er naar vraagt.
Oh, deed je dat niet?
Dat geeft niet. Ik zal het je toch vertellen.
Afijn. Drie jaar geleden heb ik dus een enorme traumatisch iets meegemaakt.
En dat houdt me nog elke dag bezig.
Ik ben er nog steeds zo emotioneel onder.
Ik weet ook niet hoe dat kan.
Maar ik ben er nog steeds zo van slag van.
Ik draag het altijd met me mee, waar ik ook heen ga.
Manier 4: Ontwijken en vermijden
Emoties?
Die komen ik niet tegen.
Daar zorg ik wel voor.
Daar heel in de verte zie ik wel iets staan.
Maar maak je niet druk.
Ik zorg dat ik er mijlenver bij uit de buurt blijft.
Mocht ik er toch één in de buurt zien, dan loop ik gewoon een stukje om.
Manier 5: ontrafelen
Okee. Ik wilde dus eigenlijk daarheen, maar toen kwam ik dit tegen.
Mmm. Het lijkt groot. Is dat ook zo?
Wat is het eigenlijk?
Laat ik eens kijken?
Hee. Het volgens mij kan het uit elkaar.
Als ik dit nu eens eraf probeer te halen.
Dat kan er ook af.
Zo lijkt het opeens een stuk minder groot.
Zoals ik al schreef: De beschrijvingen zijn natuurlijk zwaar overdreven.
Toch zijn deze vijf groepen in mildere vorm voorbeelden hoe mensen met emoties omgaan.
Is er een groep waarin jij je herkent.
Of staat er misschien een beschrijving bij hoe jij met emoties om zou willen gaan?
Als we heel eerlijk zijn, zullen we moeten toegeven, dat we alle 5 manieren wel eens gebruiken.
Vaak heb je één manier die je het meest gebruikt.
Van welke van de 5 manieren maak jij het meeste gebruik?
Eerlijk zeggen hè. (Niemand hoeft het te weten. Alhoewel je omgeving het waarschijnlijk allang weet)
- Laat jij je overweldigen door de emoties die je tegenkomt?
- Heb je de neiging te ontkennen dat je ze hebt en doe je alsof je geen last van ze hebt?
- Draag je ze het liefst de hele dag bij je?
- Vermijd je ze?
- Onderzoek jij wat je nu eigenlijk voelt en wat je ermee kunt?