Meedoen is belangrijker dan winnen

“Het is niet erg om te verliezen. Meedoen is belangrijker dan winnen.
Dat zeggen alleen degene die verliezen óf ouders.
Verliezers, omdat ze niet kunnen winnen en zo hun gezicht willen redden.
Ouders omdat ze hun kind zo snel mogelijk uit die chagrijnige bui willen hebben.
Ik vind winnen toevallig wel belangrijk. Zeg nou eens eerlijk: Waarom denk je dat ik elke zaterdag om zeven uur mijn bed uit kom en in mijn korte broekje daar in de kou ga staan? Waarom denk je dat ik al die weken in de stromende regen op het sportveld sta. Niet omdat ik zo gezellig mee wil doen. Nee natuurlijk niet. Ik doe dat omdat ik die wedstrijden wil winnen. Ik doe dat omdat ik kampioen wil worden. Ik doe er de hele week van alles aan om in topvorm te zijn. En als ik dan op het belangrijkste moment van een wedstrijd die bal door laat, dan baal ik ja. Dan ben ik woest. En dan moet je dus niet met zo’n rotzinnetje aankomen van “Ach kom op joh. Je moet maar zo denken, meedoen is belangrijker dan winnen….”. Denk je dan echt dat ik je dan nog serieus kan nemen. Dan snap je er dus helemaal geen drol van hè. En dan verwijten ze mij dat er niet fatsoenlijk met mij te praten valt. Hee hallo! Horen ze wel wat voor onzin er uit hun eigen mond komt? En als ik ze dat dan vertel, dan heb ik opeens een probleem. Dan ben ik brutaal, moet ik op mijn woorden passen. Lekker makkelijk zeg. Ze snappen er echt niks van”, aldus Joep, 12 jaar en keeper die op de sportdag op hét beslissende moment een bal doorliet. Aanmeldingsklacht: kan zo ontzettend slecht tegen zijn verlies.

Ik: Okee. Je ouders snappen er niks van. Balen. Wat zouden ze gedaan hebben als ze het in jouw ogen wel hadden gesnapt.

Joep: Weinig. Dan zouden ze een klap tegen mijn schouder hebben gegeven en hebben gezegd: “Balen joh dat je die bal doorliet.” Ze zouden me met rust gelaten hebben. Misschien zouden ze me een glas cola gebracht hebben op mijn kamer en me verteld hebben dat ze die twee reddingen uit de eerste helft briljant vonden. Dan zou ik teruggedacht hebben aan de goede dingen die ik gedaan had die wedstrijd en hoe ik voorkomen had dat het 3-0 was geworden. Dan zou ik ze verteld hebben hoe ik dat voor elkaar gekregen heb. Dan hadden we uitgewisseld wat de beste reddingen waren uit de geschiedenis. En dat deze twee zo in dat rijtje zouden kunnen. Dan zou ik toch een beetje goed gevoel hebben gekregen. Dan zou verliezen opeens een stuk minder erg zijn geweest. Wie weet had ik dan gezegd: Het is ook okee zo. Ik heb toch goed gespeeld. Ach, pap, mam, Jullie weten toch, meedoen is belangrijker dan winnen!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *